کمبود وقت منشأ بسیاری از استرس هاست . وقتی کارها به موقع انجام شوند و مجبور نباشید از انجام بعضی کارها به علت کمبود وقت چشم پوشی کنید ، متوجه می شوید که اوضاع زیاد به هم ریخته نیست و مجبور نخواهید بود که کارها را با عجله انجام دهید .

 به این ترتیب به جای آنکه زیرفشار زندگی خرد شوید ، سوار بر جریان آن خواهید بود . هر خانواده ای باید بر اساس ویژگی ها و نیازهای خود ، برای زندگی روزمره اش ، برنامه خاصی داشته باشد . شما می توانید این برنامه را به میل خود تنظیم کنید اما رعایت برخی اصول در تنظیم برنامه ضروری است . برای رعایت این اصول ، پس از تنظیم برنامه ، آن را در دید رس قرار دهید ( برای مثال برنامه را به در یخچال بچسبانید ) تا علاوه بر اینکه همیشه برنامه را در خاطر داشته باشید خیلی راحت در ذهن تان نقش بندد و آن را به بچه ها اعلام کنید .

تنظیم وقت خواب و خوراک :

مشخص بودن وقت خواب و خوراک ، اساس برنامه ریزی در خانه و برقراری یک روال مشخص است . به یاد داشته باشید ، بچه های کوچک باید زودتر از سایر اعضای خانواده غذا بخورند زیرا آنها زودتر گرسنه می شوند و در ضمن به تغییرات میزان قند خون نیز حساس هستند که بداخلاقی و خستگی نیز از تبعات آن است .

زمانی برای استراحت بچه ها :

تعیین زمان خواب برای بچه ها از ارکان مهم برنامه شما است . مانند دیگر موارد گفته شده باید قبل از فرا رسیدن موعد خواب نقش ساعت گویا را بازی کرده و آن را اعلام کنید . برای بچه های کوچک تر جمله هایی مثل « وقتی ساعت زنگ بزنه ... » « وقتی شام بخوریم ... » و برای بزرگ ترها « عقربه ساعت بیاد روی هشت ... » استفاده کنید . از ساعتی قبل ، هر بازی رایانه ای و شیطنت تعطیل اعلام شود و آرامش حکم فرما گردد . در نظر گرفتن یک لباس راحت بلوز و شلوار ( کش دار ) ، آوردن کتاب قصه قبل از خواب و علامت های دیگر حدود 15 دقیقه مانده به موعد خواب از نظر ذهنی به او می فهماند باید بخوابد . در مورد مشکلاتی چون بیرون آمدن او از رختخواب و یا تمایل به خوابیدن کنار والدین راه حل هایی را در ستون مربوط به این عنوان کرده ایم . یادتان باشد اگر زمان مشخصی برای خواب کودک در نظر نگیرید ، وقتی که او خوابش نمی آید ، سعی می کنید وی را بخوابانید و هنگامی که تصور می کنید وقت بازی کودکتان است ، در واقع او به شدت خوابش می آید . کودکی که هر شب در رختخواب مادر و پدر بخوابد ، این تصور را ندارد که چون می ترسم و نزد پدر و مادرم راحت ترم ، پیش آنان می خوابم بلکه فکر می کند من و مامان و بابا هر سه می ترسیم پس دنیا جای خطرناکی است و همه باید به هم بچسبیم و در کنار هم بخوابیم . اگر او هر شب در رختخواب شما به خواب می رود ، به احتمال فراوان با مشکلات زیادی مواجه خواهید شد .

سخت گیر نباشید :

در اجرای برنامه ، بیش از سخت گیری نکنید . اگر در برنامه ی شما تغییر اندکی ایجاد شود ( حداکثر نیم ساعت ) اهمیت خاصی ندارد اما اگر در رعایت برنامه سهل انگار باشید ، برنامه معنای واقعی و حقیقی خود را از دست داده و شما دوباره دچار آشفتگی و بحران خواهید شد .

واقع بین باشید :

اگر خصلت فرزندتان این است که کارهایش را آهسته انجام می دهد ، برنامه را به نحوی تنظیم کنید که فرصت کافی برای انجام کارهایش داشته باشد . هرگز فراموش نکنید ، برنامه نباید تبدیل به چماق شود . مثلاً در تابستان به فرزندتان اجازه دهید کمی بیشتر بیدار بماند و حداکثر نیم ساعت دیرتر بخوابد . توجه داشته باشید خوابیدن برای کودکان ، وقتی هوا هنوز تاریک نشده ، کار دشواری است .

بچه ها زود یادشان می رود :

وقتی برنامه خود را مشخص کردید ، هر روز در مورد آن با کودکتان حرف بزنید . کودکان خردسال حافظه ی طولانی مدت ندارند و به سرعت مسایل را فراموش می کنند ، در نتیجه توجه شان به سرعت از موضوع منحرف می شود . به همین منظور بهتر است ، دایم در مورد برنامه با کودک خود صحبت کنید تا اجرای آن سبب تعجب و یکه خوردن وی نشود . برای مثال هنگامی که برای حمام کردن او برنامه ریزی کرده اید ، باید کودک تان هم این موضوع را به یاد داشته باشد ، پس پیشاپیش این مساله را به وی گوشزد کنید و به او فرصت دهید که برای استحمام ، آمادگی ذهنی پیدا کند . شاید با اعلام دایمی برنامه احساس کنید تبدیل به ساعتی گویا شده اید ولی برای برقراری و روالی مشخص ، این کار بسیار حایز اهمیت است . از شنیدن خودتان که دایم اعلام برنامه می کنید ، خسته و عصبانی نشوید . برنامه را آرام و واضح بازگو و در فواصل زمانی مشخص تکرار نمایید ( همان طور که کودکان خردسال فقط زمان حال را به خوبی می شناسند در نتیجه اعلام برنامه به آنان کمک می کند تا در مورد کاری که باید در آینده انجام دهند یا مساله ای که به زودی اتفاق می افتد ، آگاهی پیدا کرده و خود را برای آن آماده کنند . در غیر این صورت شاهد لجبازی و سرپیچی یا تلاش آنها برای به دست گرفتن جریان امور به دلخواه خودشان خواهید بود ) .

چگونه با کودک حرف بزنیم ؟

لحن گفتار شما نکته ی بسیار مهم و پراهمیتی است . به طور مثال اگر قصد دارید کودک را به حمام ببرید ، این مساله را با قاطعیت تمام اعلام کنید و بگویید : « پنج دقیقه دیگه می خوایم بریم حموم پس بیا بریم لباس تمیز برداریم » یا هنگام خروج از حمام بگویید : « تا دو دقیقه دیگه از حمام می ریم بیرون و مامان می خواد حوله رو بیاره » به این ترتیب شما باید مرتب برنامه را اعلام کنید اما توجه اشته باشید اعلام برنامه نباید به صورت پیشنهاد مطرح شود . شما باید بگویید : « می خوایم تا پنج دقیقه دیگه بریم بیرون ، پس بیا کفش هایت رو پات کنم » نه اینکه « می خوایم تا پنج دقیقه دیگه بریم بیرون ، دلت می خواد کفش هات رو پات کنی ؟ » از طرف دیگر اگر به او حق انتخاب می دهید ، نباید بیش از دو گزینه را به او پیشنهاد کنید ، به این علت که او تصور می نماید ، شما به درستی نمی دانید که چه تصمیمی گرفته اید چرا که اگر می دانستید ، این سوال ها را از او نمی پرسیدید . در نظر داشته باشید ، در اعلام برنامه های روزانه جای بحث و مجادله باقی نگذارید ، یعنی نباید بگویید : « اگر کفشت رو بپوشی با هم می ریم پارک » بلکه بگویید : « وقتی کفش هات رو پوشیدی با هم می ریم پارک » . شاید تفاوت این دو جمله بسیار جزئی باشد اما نتیجه آن متفاوت خواهد بود . بهتر است از جمله های شرطی یا احتمالی جمله هایی که با « اگر » و « شاید » آغاز می شوند ، استفاده نکنید و جمله هایتان جمله های خبری نباشند که « قاطعیت » و نه احتمال یا شرط را نشان دهند ، به این ترتیب در دراز مدت از اتلاف انرژی و وقت تا حد زیادی جلوگیری کرده اید . زمانی که والدین استرس دارند یا به دلایلی تحت فشار هستند ، برای پرهیز از مجادله و جر و بحث ، قاطعیت را با حکم اشتباه می گیرند یعنی می گویند : « همین حالا باید بروی و بخوابی ، همین حالا » توجه داشته باشید ، کودک این استرس را احساس خواهد کرد و در نتیجه دچار ترس می گردد . به محض اینکه آنان متوجه آشفتگی و نگرانی شما شوند ، موقعیت را برای بهره برداری یا امتیاز گرفتن مناسب خواهند دید و تازه شاید نحسی هم بکنند . در لحن قاطعانه هیچ اثری از خشونت و تحکم نیست ، پس بدون عجله و هیجان برای او توضیح دهید که چه کاری را باید انجام دهد . از طرفی باید آرامش خود را حفظ کنید تا بداند که اوضاع در کنترل شماست و او هیچ شانسی برای به دست گرفتن شرایط موجود ندارد .

به خودتان هم برسید :

بهتر است علاوه بر برنامه نوینی ، روزهای تعطیل نیز وقت خاصی را برای خود و همسرتان اختصاص بدهید . توجه داشته باشید این کار ضروری است و هرگز نباید آن را کم اهمیت بشمارید .

از همسرتان کمک بگیرید :

هم پدر و هم مادر باید به تمام فرزندان وقت جداگانه ای اختصاص داده و این برنامه را به نوبت انجام دهند . برای مثال امروز مادر ، کودک را به حمام ببرد و پدر برایش قصه بخواند و فردا برعکس