«انتم اشد خلقا ام السماء رفع سمکها افسوها: آیا بنای شما آدمیان استوارتر است یا بنای آسمان بلند که سقفی بس بلند و محکم بنیان و در کمال زیبایی استوار ساخت (نازعات،27 -28)
این همه نقش عجب بر در و دیوار وجود
هرکه فکرت نکند نقش بود بر دیوار
کوه و دریا و درختان همه در تسبیحند
نه همه مستمعی فهم کند این اسرار (سعدی)
ستارگان بطور غیر قابل تصوری دور هستند. نزدیکترین ستاره به ما خورشید است که فاصله ی آن تا زمین فقط یکصد وپنجاه میلیون کیلومتر است! آنقدر نزدیک که فقط حدود هشت دقیقه طول می کشد تا فوتونهای نورش به زمین برسد. نزدیکترین ستاره بعد از خورشید، آلفا قنطورس است که حدود چهار سال نوری با ما فاصله دارد. می دانیم که یک سال نوری مسافتی است که نور در یک سال طی می کند (حدود (12)10 × 5/9 کیلومتر یا 9500 میلیارد کیلومتر).
ستاره ها علی رغم فاصله ی زیادشان ،کلید و رمز علم نجوم هستند. جهان پر شده ازستارگان و اگر ما خواهان فهم جهان هستیم، باید کشف کنیم چگونه ستاره ها متولد می شوند، زندگی می کنند و می میرند. ما مطالعه مان را با جمع آوری اطلاعات در مورد خاص ذاتی ستارگان شروع می کنیم:آن خواص ذاتی که در طبیعت ستارگان وجود دارد.
تعیین خواص ذاتی یک ستاره بسیار مشکل است. هنگامی که توسط تلسکوپ به یک ستاره نگاه می کنیم. تنها یک نقطه ی نورانی می بینیم که در مورد تولید انرژی ستارگان، دما، قطر (ضخامت) یا حجم آنها هیچ اطلاعاتی به ما نمی دهد به این دلیل که نمی توانیم از نزدیک به ستارگان دست پیدا کنیم. فقط می توانیم آنها را از زمین مشاهده کنیم و خواص این اجرام را از طریق تجزیه ی نورشان آشکار سازیم یکی از دلایلی که علم نجوم جذاب است. این است که معماهای زیادی در بردارد که هریک نیازمند راه حل مختلف می باشند.
برای آسان شدن کارمان، بحثمان را روی دو خاصیت ذاتی ستاره ای متمرکز می کنیم. اهداف ما این خواهد بود که بفهمیم ستارگان چقدر انرژی منتشر می کنند و چقدر بزرگ تر هستند (در شماره های بعدی در مورد جرم ستارگان بحث خواهیم کرد).این سه پارامتر،با دماهای ستاره ای ترکیب شده، دید وسیعی نسبت به طبیعت ستارگان به ما خواهند داد و همچنین اطلاعات لازم برای فهم زندگی ستارگان را برایمان فراهم خواهند کرد.
برای اینکه بفهمیم یک ستاره چه مقدار انرژی منتشر می کند باید بدانیم ستاره چقدر دور است. اگر در شب نور روشنی را در حال نزدیک شدن در بزرگراه ببینیم، نمی دانیم نورها دقیقا روشنایی چراغ های یک کامیون در دور دست است یا نورهای یک دوچرخه در نزدیکی مان. فقط موقعی که فاصله ی نورها را می دانیم می توانیم، روشنایی ذاتی آنها را قضاوت کنیم. به روش مشابه، برای پیدا کردن روشنایی ذاتی یک ستاره و بنابراین میزان انرژی ای که ستاره منتشر می کند، باید فاصله اش را بدانیم. مشکل کوچک ما، فراهم نمودن روش اندازه گیری فاصله های ستاره ای می باشد.
هنگامی که فاصله ی یک ستاره را بدانیم، پیدا کردن میزان نهایی انرژی ای که کل انرژی خروجی وتخمین قطر آن می باشد، آسان است. وقتی این کار را برای تعداد زیادی از ستارگان انجام دهیم کشف خواهیم کرد که انواغ مختلفی ستاره وجود دارد و آنگاه متوجه می شویم کدام نوع از ستاره ها معمولی وکدامها کمیابند.
این ارتباط خانوادگی میان گونه های ستاره ای ، سررشته ی مهمی برای داستانهای زندگی ستارگان است. تعیین فاصله تا یک ستاره مشکل است؛ زیرا ستاره شناسان نمی توانند به محل آنها سفر کنند. آنها باید در عوض فاصله را به طور مستقیم اندازه گیری کنند همانطور که نقشه برداران فاصله ی عرض یک رودخانه ای را که نمی توانند از آن عبور کنند، اندازه می گیرند ما با مرور این روش، در شماره ی بعدی از آن برای ستارگان نیز استفاده خواهیم کرد و انشاالله با عظمت خلقت پروردگار عالم درجهان هستی بیشتر آشنا خواهیم شد
